جهانگیری، نامزد اصلی یا پوششی؟ (بخش دوم)

برای جریان «تحول‌خواه ملی‌گرا»، فضا و شرایط انتخابات ریاست جمهوری در ایران به گونه‌ای است که حضور با یک نامزد در این فرایند، استراتژی منطقی و قابل قبولی نیست؛ چرا که تا آخرین لحظات ممکن است اتفاقاتی پیش‌بینی نشده و یا رخدادهایی که احتمال وقوع اندکی دارند، تک نامزد آنها را از فرایند انتخابات خارج و یا شانس رای آوری او را به شدت کاهش دهند. تجربه به دست آمده از مناظره نخست نشان دهنده آن بود که بی شک تصمیم به حضور اسحاق جهانگیری در فرایند انتخابات ریاست جمهوری 1396، به عنوان نامزد پشتیبان (و نه آنچه که به اشتباه پوششی خوانده شده) و با هدف افزایش درجه آزادی تحول‌خواهان در این فرایند، استراتژی‌ای درست و منطقی از سوی خرد جمعی تحول‌خواهان بوده است. تصمیمی که هرچند بخشی از تحول‌خواهان بنا به دلایل گوناگون با آن مخالفت می‌کردند اما زمان چندانی لازم نبود که درستی خود را نشان دهد.

گرچه در شرایط کنونی می‌توان با احتمال بالایی بیان کرد که نامزد نهایی تحول‌خواهان در انتخابات 29 اردیبهشت ماه حسن روحانی است، اما کثرت متغیرهای دخیل به گونه‌ای است که فاصله بین نامزد پشتیبان و یا اصلی بودن جریان تحول‌خواه را بسیار کوتاه‌تر از آن نموده است که می‌اندیشیم و بهتر است که این موضوع با مکانیزمی مشخص (مبتنی بر نتایج نظرسنجی‌ها و تحلیل‌های دقیق و سیستماتیک) در روزهای ابتدایی هفته آخر انتخابات تعیین تکلیف شود. از این رو به نظر می‌رسد در روزهای باقی مانده تا انتخابات ریاست جمهوری 1396، منطقی‌تر آن است که اسحاق جهانگیری نه در قامت یک نامزد پوششی که صرفا مسئول انجام اقداماتی در حمایت از نامزد اصلی است، که در قامت یک نامزد پشتیبان که می‌بایست از آمادگی لازم برای مواجهه با شرایط غیر قابل پیش‌بینی و حتی تبدیل شدن به نامزد اصلی، برخوردار باشد ظاهر شود. آغاز هر چه سریعتر و هدفمند سفرهای استانی از سوی جهانگیری و حضور او با آمادگی کامل (همانند مناظره نخست و نه دوم) در مناظره‌‌ و برنامه‌های انتخاباتی پیش‌رو، نه تنها لطمه‌ای به سبد رای روحانی به عنوان نامزد اصلی تحول‌خواهان نخواهد زد، بلکه ضمن بسط و گسترش گفتمان تحول‌خواه، موجب تضعیف سبد رای کمپین رقیب و جذب بخشی از آرای خاکستری و تعیین تکلیف نشده خواهد شد که در نهایت به سود جریان «تحول‌خواه ملی‌گرا» و نامزد نهایی آنان است. از این منظر جهانگیری، نه نامزدی پوششی که نامزدی پشتیبان است که تحت شرایطی می‌تواند به نامزد اصلی تحول‌خواهان تبدیل شود و از این رو فروکاستن نقش او به عنوان نامزدی پوششی، که می‌تواند انگیزه و توان او را برای حضور پرقدرت‌تر در روزهای آینده کاهش دهد چندان منطقی نخواهد بود.    @governancesystems